Dhammapada

De Dhammapada De Boeddha's Pad van Wijsheid

De Dhammapada is de bekendste en meest gewaardeerde tekst in de Pali Tipitaka, de heilige geschriften van het Theravada Boeddhisme. Het werk is opgenomen in de Khuddaka Nikaya ("Minor Collection") van de Sutta Pitaka, maar zijn populariteit is dat ver boven de niche die het inneemt in de Schriften om de gelederen van een wereld religieuze klassieke verhoogd. Gecomponeerd in de oude Pali taal, deze slanke bloemlezing verzen vormt een perfecte compendium van de Boeddha's leer, bestaande uit tussen de covers van alle essentiële beginselen uitgewerkt in lengte in de veertig-tal volumes van de Pali canon.

Volgens de Theravada boeddhistische traditie, werd elk vers in de Dhammapada oorspronkelijk door de Boeddha gesproken in reactie op een bepaalde episode. Rekeningen van deze, samen met de exegese van de verzen, zijn bewaard gebleven in de klassieke commentaar op het werk, samengesteld door de grote scholiast Bhadantacariya Buddhaghosa in de vijfde eeuw CE op basis of materiaal terug te gaan naar zeer oude tijden. De inhoud van de verzen, echter, overstijgen de beperkte en specifieke omstandigheden van hun afkomst, reiken door de eeuwen heen om verschillende soorten mensen in de uiteenlopende situaties van het leven. Voor de eenvoudige en onbedorven de Dhammapada is een sympathieke counselor; voor de intellectueel overbelast zijn heldere en directe leringen inspireren nederigheid en reflectie; voor de ernstige zoeker is een eeuwige bron van inspiratie en praktische instructie. Inzichten die flitste in het hart van de Boeddha hebben uitgekristalliseerd in deze lichtgevende verzen van pure wijsheid. Als diepe uitingen van praktische spiritualiteit, elk vers is een leidraad naar rechts wonen. De Boeddha ondubbelzinnig op gewezen dat wie oprecht beoefent de leer die in de Dhammapada zal de gelukzaligheid van emancipatie proeven.

Door zijn enorm belang is de Dhammapada vertaald in vele talen. In het Engels alleen al verschillende vertalingen zijn beschikbaar, waaronder edities door dergelijke genoteerd geleerden als Max Müller en Dr. S. Radhakrishnan. Echter, wanneer gepresenteerd vanuit een niet-boeddhistische referentiekader, de leer van de Boeddha onvermijdelijk lijden enige vervorming. Dit is in feite, is al gebeurd met onze bloemlezing: een ongelukkige keuze van renderings heeft soms gesuggereerd verkeerde interpretaties, terwijl de voetnoten hebben de neiging veroordelend te zijn.

De huidige vertaling werd oorspronkelijk geschreven in de late jaren 1950. Een paar jaar eerder, terwijl het raadplegen van een aantal van de Engels-talige edities van de Dhammapada, werd waargenomen dat de renderings waren ofwel te vrij en onjuiste of te pedant, en het was dan ook van mening dat een nieuwe vertaling vermijden van deze twee uitersten een waardevol zou dienen doel. Het uiteindelijke resultaat van dat project, hier wordt gepresenteerd, is een bescheiden poging van een praktiserend aanhanger van de Boeddha aan de geest en de inhoud, maar ook de taal en de stijl van de oorspronkelijke leer verzenden.

Bij de voorbereiding van dit boek heb ik toegang tot tal van edities en vertalingen van de Dhammapada in verschillende talen, waaronder het Sanskriet, Hindi, Bengali, Singalees, Birmese en Nepali hadden. Ik ben vooral geprofiteerd van de uitstekende vertalingen van het werk van wijlen Eerwaarde Narada Mahathera van Vajirarama, Colombo, Sri Lanka, en professor Bhagwat van Poona, India; Om hen te erkennen ik mijn schuld. Enkele vers bevatten riddles, verwijzingen of analogieën die niet zichtbaar kunnen zijn voor de lezer. De betekenis van deze diensten worden verleend tussen haakjes of notities, en voor hun interpretatie heb ik vertrouwd op de uitleg in commentaar Bhadantacariya Buddhaghosa's. Verzen besproken in de toelichting worden vermeld in de tekst met een sterretje aan het eind van het vers.