Hifazat Ki Dua

ใน app นี้ Ayah ต่างๆและ hadtith ได้รวมซึ่งปกป้องเราจากอันตราย

เป็น kitaabche mein ใน ayat aur haadees ka intikhaab kiya gaya hai jo insaan ki hifaazat aur salaamati ka zariya hain.

ในศาสนาอิสลาม duʿāʾ (อารบิก: دُعَاء IPA: [duˈʕæːʔ] พหูพจน์:ʾadʿiyah أدْعِيَة [ʔædˈʕij)]) แปลว่าการอุทธรณ์หรือ "การวิงวอน" ตามตัวอักษรคือการละหมาดวิงวอนหรือการร้องขอ ชาวมุสลิมถือว่านี่เป็นการเคารพภักดีที่ลึกซึ้ง มีรายงานว่ามูฮัมหมัดกล่าวว่า "ดุอาคือแก่นแท้ของการเคารพภักดี"

มีการเน้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับ du'a ในจิตวิญญาณของชาวมุสลิมและชาวมุสลิมในยุคแรกได้ให้ความสำคัญอย่างยิ่งในการบันทึกคำวิงวอนของมูฮัมหมัดและครอบครัวของเขาและส่งต่อไปยังคนรุ่นต่อ ๆ ไป [ต้องการอ้างอิง] ประเพณีเหล่านี้ทำให้เกิดวรรณกรรมประเภทใหม่ซึ่งมีการวิงวอนเชิงพยากรณ์ รวมตัวกันเป็นเล่มเดียวที่ท่องจำและสอน คอลเล็กชันเช่น Kitab al-Adhkar ของ al-Nawawi และ Al-Hisn al-Hasin ของ Shams al-Jazari เป็นตัวอย่างให้เห็นถึงแนวโน้มทางวรรณกรรมนี้และได้รับสกุลเงินที่สำคัญในหมู่ผู้นับถือศาสนาอิสลามที่กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ว่ามูฮัมหมัดวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร

อย่างไรก็ตามวรรณกรรม Du'a ไม่ได้ จำกัด เฉพาะคำวิงวอนเชิงพยากรณ์ นักวิชาการและปราชญ์ชาวมุสลิมในภายหลังหลายคนแต่งคำวิงวอนของตนเองซึ่งมักจะเป็นบทร้อยแก้วที่มีความซับซ้อนซึ่งสาวกจะท่อง Du'as ที่เป็นที่นิยม ได้แก่ Dala'il al-Khayrat ของมูฮัมหมัดอัล - จาซูลีซึ่งจุดสูงสุดแพร่กระจายไปทั่วโลกมุสลิมและ Hizb al-Bahr ของ Abul Hasan ash-Shadhili ซึ่งมีการอุทธรณ์อย่างกว้างขวางเช่นกัน [ต้องการอ้างอิง] Du'a วรรณกรรมมาถึงรูปแบบโคลงสั้น ๆ ที่สุดใน Munajat หรือ 'กระซิบคำอธิษฐานที่ใกล้ชิด' เช่นของ Ibn Ata Allah ในบรรดาโรงเรียน Shia นั้น Al-Sahifa al-Sajjadiyya ได้บันทึกไว้ว่าเป็นของ Ali และหลานชายของเขา Ali ibn Husayn Zayn al-Abidin

การละหมาดการละหมาดหรือนามาซเป็นการละหมาดบังคับซึ่งต้องท่องวันละห้าครั้งตามที่อธิบายไว้ในคัมภีร์อัลกุรอาน: "และจงละหมาดตามปกติที่ปลายทั้งสองของวันและในตอนกลางคืน: สำหรับสิ่งเหล่านั้นสิ่งนั้นดี บรรดาผู้ที่ชั่วร้ายจงเป็นถ้อยคำแห่งการรำลึกถึงบรรดาผู้ที่รำลึกถึง (พระเจ้าของพวกเขา): "[ต้องการอ้างอิง] โดยทั่วไปแล้ว Salaat จะอ่านในภาษาอาหรับ อย่างไรก็ตามอิหม่ามอาบูฮานิฟาห์ซึ่งโรงเรียนฮานาฟีได้รับการตั้งชื่อตามได้ประกาศว่าคำอธิษฐานสามารถพูดได้ในภาษาใดก็ได้โดยไม่มีเงื่อนไข นักเรียนสองคนของเขาที่สร้างโรงเรียน: Abu Yusuf และ Muhammad al-Shaybani ไม่เห็นด้วยและเชื่อว่าการละหมาดสามารถทำได้ในภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาอาหรับหากผู้วิงวอนไม่สามารถพูดภาษาอาหรับได้ ประเพณีบางอย่างเชื่อว่าอาบูฮานิฟาเห็นด้วยกับพวกเขาในภายหลังและเปลี่ยนการตัดสินใจ อย่างไรก็ตามไม่เคยมีหลักฐานใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ นักศาสนศาสตร์ Hanbali Ibn Taymiyah ได้ออกฟัตวาประกาศเช่นเดียวกัน จนกระทั่งทศวรรษ 1950 อิสมาอิลลิสจากอินเดียและปากีสถานได้ทำการละหมาดภาษาของจามาอัทคานาในท้องถิ่น

การละหมาดหรือดูอาในชีอามีสถานที่สำคัญดังที่มูฮัมหมัดอธิบายว่าเป็นอาวุธของผู้ศรัทธา Du'a ถือเป็นลักษณะหนึ่งของชุมชนชีอะในแง่หนึ่ง

Duas ยาวและสั้น

บุคคลที่ท่องจาก إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ในซูเราะห์อัลอิมรานจนจบซูเราะห์ในคืนใด ๆ หรือบางส่วนของคืนนั้นจะได้รับรางวัลจากการปฏิบัติซาลอตตลอดทั้งคืน

คน ๆ หนึ่งท่องสุรยาซิน แต่เช้าตรู่แล้วความต้องการของเขาในวันนั้นจะเป็นจริง

อับดุลลาห์บินมาซูดบรรยายว่ามูฮัมหมัดได้กล่าวว่าบุคคลที่ท่องสองอายัตสุดท้ายของซูเราะฮ์อัล - บาการาจนจบอายัตทั้งสองนี้จะเพียงพอสำหรับเขานั่นคือพระเจ้าจะปกป้องเขาจากความชั่วร้ายและอบายมุขทั้งปวง

เมื่อเข้านอนให้ทำ wudu ปัดฝุ่นออกจากเตียงสามครั้งนอนตะแคงขวาวางมือขวาไว้ใต้ศีรษะหรือแก้มแล้วท่อง dua ต่อไปนี้สามครั้ง