শ্রীমদ্ভাগবদ্গীতা

Bhagavadgita หรือ Gita - พระคัมภีร์อินเดีย

Bhagvadgita (เพลงของพระเจ้า) หรือ Shrimadbhagvadgita หรือ Geeta เป็นคัมภีร์ภาษาฮินดู 700 เล่ม มันเป็นส่วนหนึ่งของมหากาพย์มหาภารตะภาษาสันสกฤตโบราณ แม้ว่า Gita จะได้รับสถานะของหนังสือศักดิ์สิทธิ์แยกต่างหากหรือ Upanishad แยก ชาวฮินดูถือว่า Geeta เป็นเครื่องรางของพระเจ้า ในประวัติศาสตร์ของศาสนาฮินดูปรัชญาและวรรณกรรมเพเทลมีสถานที่พิเศษ

เนื้อหาของ Geeta Krishna และ Pundab Rajkumar Arjuna ก่อนการต่อสู้ของคุรุคเชรตร้าอาร์จูน่าสับสนโดยได้เห็นเพื่อนเพื่อนและอาจารย์ก่อนศัตรู ในเวลานี้กฤษณะเตือนเขาเกี่ยวกับศาสนาของนักสู้ Kshatriya และอธิบายโยคะและ Vedantic ปรัชญาปรัชญาต่าง ๆ และสนับสนุนให้เขาเข้าสู่สงคราม ดังนั้นเพเทลจึงถูกเรียกว่าเป็นบทเรียนสั้น ๆ เกี่ยวกับเทววิทยาของฮินดูและแนวทางปฏิบัติเพื่อชีวิตของชาวฮินดู ระหว่างการตีความโยคะกฤษณะเปิดเผยรูปแบบของ "พระเจ้าตัวเอง" และอวยพรให้อาร์จันด้วยวิสัยทัศน์ของโลก ซันเจย์ซึ่งเคยได้ยินเพเทลจากใบหน้าของกฤษณะโดยตรงโดยไม่มีอาร์จูนาได้รับภาพที่คมชัดจากเวดาสบาสเพื่ออธิบายเหตุการณ์สงครามหนุมาน

มีความคิดเห็นมากมายเกี่ยวกับองค์ประกอบของ Bhagwadgita นักประวัติศาสตร์ประเมินว่าหนังสือเล่มนี้อาจอยู่ในรูปแบบขององค์ประกอบของหนังสือตั้งแต่ศตวรรษที่ 5 ถึง 5